Όταν ο Τίτλος Μας Αντικαθιστά

Μια Σιωπηλή Πλάνη της Επαγγελματικής Ανόδου
Σε πολλούς εργασιακούς χώρους, η απόκτηση ενός τίτλου ισοδυναμεί με επιτυχία. Δηλώνει πρόοδο, κύρος, επιρροή. Και είναι, όντως, σημαντικό να αναγνωρίζεται η αξία και η συνεισφορά ενός επαγγελματία.
Όμως υπάρχει ένα λεπτό, σχεδόν αόρατο όριο, όπου ο τίτλος αρχίζει να μας... καθορίζει. Να μας ανεβάζει σε ένα καλάμι φτιαγμένο από λέξεις και γραμματοσειρές σε επαγγελματικές κάρτες και προφίλ στο LinkedIn.Όταν φύγεις από την εταιρεία, ποιος είσαι;
Έξω από τον οργανισμό σου, ο τίτλος σου χάνει την ισχύ του. Στον δρόμο, στο καφέ, στην κοινωνία, είσαι απλώς ένας ακόμα άνθρωπος. Ο συνομιλητής σου δεν ενδιαφέρεται για το αν είσαι Regional Manager ή Senior Manager. Αυτό που βλέπει - και κυρίως νιώθει - είναι ο τρόπος που μιλάς. Ο σεβασμός που εκπέμπεις. Η ποιότητα της παρουσίας σου.
Ο τίτλος είναι εργαλείο. Δεν είναι ταυτότητα.Τι μένει στην τελική;
Αυτό που τελικά μετράει είναι η παιδεία μας. Όχι απλώς η εκπαίδευσή μας - τα πτυχία δεν εγγυώνται ήθος. Η παιδεία είναι οι αρχές που φέρουμε. Ο τρόπος που μεγαλώσαμε. Οι αξίες που πήραμε από την οικογένεια, την κοινωνία, τους δασκάλους μας.
Σε μια πρώτη επαφή, σε μια τυχαία γνωριμία, ο κόσμος θα θυμηθεί αν είμασταν ευγενικοί. Αν κοιτάξαμε στα μάτια. Αν ακούσαμε πριν μιλήσουμε. Όχι το job title μας.Άρα τι σημασία έχει ο τίτλος;
Ο τίτλος είναι προσωρινός. Είναι «του ρόλου». Μπορεί να αλλάξει. Να φύγει. Να μεταβληθεί. Αυτό που δεν αλλάζει εύκολα είναι ο χαρακτήρας μας. Η φήμη μας ως άνθρωποι. Η ηθική μας στάση.
Και γι' αυτό, ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία δεν είναι να πάρουμε τίτλο. Είναι να μη μας αλλάξει ο τίτλος που πήραμε.